اوایل دهه ۳۰ خورشیدی گروه موسیقی بمرانی ترانهای اختصاصی با عنوان «دیریندیرین» را در استودیو اجرا کرد و فایل آن را برای کارگردان این انیمیشن طنز فرستاد.
«علی درخشی» میخواست برایش موزیک ویدئو بسازد.
به قول لسآنجلسیها، «کار را گوش کردم و دوسش داشتم.»
در ابتدا میخواستم مانندی «Koji» به سمت ضبط ویدئوی رئال و اجرای زنده بروم، اما گروه بمرانی در حال برگزاری تور بود و هماهنگی سخت به نظر میرسید.
قرار شد موزیک ویدئوی انیمیشن تحویل بدهم.
چندین روز به تماشای دهها ساعت آرشیو قسمتهای پخش شده و منتشر نشده «دیریندیرین» پرداختم تا پلانهایی را که به نظرم با ترانه همخوانی داشت استخراج و ادیت کنم.
وقتی موزیک ویدئو آماده انتشار بود اتفاقی رخ داد که برنامه را عوض کرد. قرار شد همه کاراکترها دستهجمعی تحت عمل جراحی زیبایی قرار گیرند، بنابراین منطقی بود که با ظاهر جدیدشان در موزیک ویدئو ظاهر شوند.
ویدئویی که ساخته بودم به مخزن اموال موزه دیریندیرین منتقل شد و در این مدت آنجا در حال خاک خوردن بود، اما امروز از آقای درخشی مجوز گرفتم تا آن را منتشر کنم.